عنوان | پاسخ | بازدید | توسط |
![]() شهدا را یاد کنیم با یک صلوات |
436 | 26841 | zeinab76 |
![]() *··▪▪••●●::حضورت را با یک صلوات پربرکت اعلام کن::●●••▪▪··* |
387 | 19723 | zeinab76 |
![]() گپ و گفتگوهای خودمونی اعضا در سال 1393 |
1336 | 24930 | dokhtarchadori |
![]() بله یا نه!(سرگــــرمی)!!! |
9795 | 112357 | zahed |
![]() صحنه قیامت |
1 | 1632 | yasebehashti |
![]() انتقام سخت |
0 | 1147 | dokhtarchadori |
![]() ترور سردار سلیمانی |
0 | 1105 | dokhtarchadori |
![]() بچه های پرواز با هم دعای سلامتیو میخونیم... |
300 | 28545 | montazer |
![]() هجرت به مکه |
0 | 1372 | yasebehashti |
![]() دورنماى مسیحیّت |
8 | 2475 | ratin97 |
🔵چرا نام علی (ع) در قرآن صراحتا برده نشده است؟
اگر در قرآن نامي از بيشتر پيامبران برده نشده است - تنها 26 تن نام برده شده اند - دليل آن نيست که آنان پيامبر يا رسول نبوده اند ، زيرا قرآن خود ميفرمايد:
« وَ لَقَدْ أرْسَلْنا رُسُلاً مِنْ قَبْلِکَ مَنْهُمْ مَنْ قَصَصْنا عَلَيْکَ وَ مِنْهُمْ مَنْ لَمْ نَقْصُصْ عَلَيْکَ ... ؛
پيش از تو رسولاني فرستاديم که سرگذشت گروهي را براي تو ذکر کرديم و سرگذشت گروهي را ناگفته گذاشتيم .»( غافر، آيه 78)
آيه مباهله : « قُلْ تَعالَوا نَدْعُ أَبْنأَنا وَ أبْنأَکُمْ وَ أنْفُسَنا وَ أنْفُسَکُمْ
اي رسول بگو بياييد بخوانيم فرزندانمان را و فرزندانتان را و جانمان را و جانتان را... در اين آيه از علي به عنوان جان رسول خدا ياد شده است .»(آل عمران ، 61 )
ولىّ شما ، تنها خدا و پيامبر اوست و كسانى كه ايمان آورده اند : همان كسانى كه نماز برپا مى دارند و در حال ركوع زكات مى دهند .
به صراحت خود اهل سنت مراد آیه امام علی (ع) است و موارد بسیار دیگری ...
کساني که به وجود نازنين اهل بيت رحم نکردند صد در صد اگر نام علي عليه السلام در قرآن ذکر مي شد با تمام قوا عليه قرآن قيام مي کردند و آن را تحريف مي کردند .
همانطور که با احاديث رسول الله بدليل ذکر مناقب علي عليه السلام جنگيدند و خواندن احاديث رسول الله را ممنوع کردند ؛ چرا که اکثر احاديث رسول خدا صلي الله عليه و آله در مدح و فضل مولا علي عليه السلام بود .
امروزه اهل سنت خودداري مي کنند از گفتن کلمه (علي) در جمله «صدق الله العلي العظيم» و مي گويند:"صدق الله العظيم" مگر «العلي العظيم» نام خدا نيست؟
«لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ» (شوري-آيه 4)
آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است از آن او است، و او بلند مرتبه و بزرگ است.»
فکر می کنید اگر نام حضرت در قرآن برده میشد تحریف نمیشد ؟
موارد متعددي مشاهده شده است که خلفاي سه گانه بر خلاف صريح قرآن عمل کردند . اينک نمونه هايي از آن را برمي شماريم:
1) خليفه اول با آوردن حديثي که تنها خود شاهد صدور آن از پيامبر اکرم (ص) بود ، بر خلاف آيات شريفه "
وَوَرِثَ سُلَيْمَانُ دَاوُودَ " (نمل/16)
و " فَهَبْ لِي مِن لَّدُنكَ وَلِيًّا ، يَرِثُنِي وَيَرِثُ مِنْ آلِ يَعْقُوبَ وَاجْعَلْهُ رَبِّ رَضِيًّا " (مريم/5 - 6)
ارث بردن از پيامبران را انکار و فدک را از حضرت فاطمه (سلام الله عليها) پس گرفت.
2) آيه ي "فَمَا اسْتَمْتَعْتُم بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ"فَريضة ( نساء ، 24)
صريحاً در مورد متعة النساء است و اما خليفه دوم آن حکم را ممنوع اعلام کرد.
3) خليفه دوم آيه ي " فَمَن تَمَتَّعَ بِالْعُمْرَةِ إِلَى الْحَجِّ "(بقره ، 192)
را منسوخ اعلام کرد و دستور داد تا بدان عمل ننمايند.
5) قرآن کريم در باره ي پيامبر(ص) مي فرمايد : " وَمَا يَنطِقُ عَنِ الْهَوَى ، إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحَى ،عَلَّمَهُ شَدِيدُ الْقُوَى" (نجم3)
ولي وقتي پيامبر(ص) قلم و دوات براي نوشتن خواست تا بدان وسيله جلوي ضلالت امت را بگيرد، گفتند: اين مرد هذيان مي گويد، در حاليکه اين خلاف صريح قرآن است .
نتيجه اينکه آمدن اسم امام در قرآن نه تنها به نفع امامت نبود، بلکه به مراتب خطرناکتر از عدم نام بردن او بود و اين احتمال خيلي قوي است که بگوئيم حتي اساس دين هم در خطر قرار مي گرفت ؛ زيرا همانطوري که ملاحظه شد عمل کردن بر خلاف قرآن امري معمولي و عادي بوده و چندان حساسيتي را در بين مسلمين ايجاد نمي کرده است .
شايد يکي ديگر از حکمت هاي عدم تصريح نام امام علي عليه السلام در قرآن و واگذاشتن تبيين آيات در اين زمينه به عهده پيامبر صلي الله عليه و آله آزمون امت بوده که در سرنوشت نسل ها اثري مستقيم دارد .
آزمايش انسان ها يک سنت الهي بشمار مي رود و در تمام ادوار تاريخ ، نمونه هايي از آن را به وضوح مي بينيم؛ مثلاً امتحان کردن يهوديان در داستان يوم السبت يا امتحان کردن فرشتگان با خلقت حضرت آدم و جريان سجده کردن و… بالأخره امت اسلامي هم مورد آزمايش قرارگرفتند.
وَأَنزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْكِتَابِ وَمُهَيْمِنًا عَلَيْهِ «فَاحْكُم بَيْنَهُم بِمَا أَنزَلَ اللّهُ وَلاَ تَتَّبِعْ أَهْوَاءهُمْ عَمَّا جَاءكَ مِنَ الْحَقِّ لِكُلٍّ جَعَلْنَا مِنكُمْ شِرْعَةً وَمِنْهَاجًا وَلَوْ شَاء اللّهُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَـكِن لِّيَبْلُوَكُمْ فِي مَآ آتَاكُم فَاسْتَبِقُوا الخَيْرَاتِ إِلَى الله مَرْجِعُكُمْ جَمِيعًا فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ»
و اين كتاب را به حق بر تو نازل كرديم، در حالى كه كتب پيشين را تصديق مىكند و حافظ و نگاهبان آنها است، بنابراين بر طبق احكامى كه خدا نازل كرده در ميان آنها حكم كن، و از هوا و هوسهاى آنها پيروى مكن، و از احكام الهى روى مگردان، ما براى هر كدام از شما آئين و طريقه روشنى قرار داديم و اگر خدا مىخواست، همه شما را امت واحدى قرار مىداد ولى خدا مىخواهد شما را در آنچه به شما بخشيده بيازمايد بنابراين بكوشيد و در نيكيها به يكديگر سبقت جوئيد، بازگشت همه شما به سوى خدا است و از آنچه در آن اختلاف كردهايد به شما خبر خواهد داد!»مائده-آيه 48
اگر خدا مردم را آزمايش نمي کرد نه ثواب وجود داشت نه عقاب و هيچ کس براي نيک بودن و هيچکس براي بد نبودن تلاش نمي کرد.در کل نيکي و بدي معنائي نداشت.و در اين صورت جهان چيز بيهوده اي بود و خداوند پاک و منزه است که کار بيهوده بنمايد.
شايد هم اين مسئله رحمتي از جانب حضرت حق براي مسلمين بود.کساني که خود به چشم ديدند که در روز غدير چه اتفاقي افتاد و در کتابهاي ايشان است که پيامبر (ص) به علي (ع) فرموده:تو نسبت به من به منزله ي هاروني نسبت به موسي-اگر آيه اي هم به نام مستقيم علي (ع) اشاره مي کرد و نازل مي شد ايمان نمي آوردند
همانطورکه خداوند مي فرمايد:
«وَأَقْسَمُواْ بِاللّهِ جَهْدَ أَيْمَانِهِمْ لَئِن جَاءتْهُمْ آيَةٌ لَّيُؤْمِنُنَّ بِهَا قُلْ إِنَّمَا الآيَاتُ عِندَ اللّهِ وَمَا يُشْعِرُكُمْ أَنَّهَا إِذَا جَاءتْ لاَ يُؤْمِنُونَ »
با نهايت اصرار سوگند به خدا ياد كردند كه اگر نشانهاى براى آنها بيايد حتما به آن ايمان مىآورند بگو معجزات از ناحيه خدا است (و در اختيار من نيست كه به ميل شما معجزه بياورم) و شما نمىدانيد كه آنها پس از آمدن معجزات (باز) ايمان نمىآورند!.(انعام-آيه 109)
و اگر چيزي مي آمد و حجت بر مردم تمام مي شد و کسي که مخالفت مي کرد ديگر ناباوران لجوج امان پيدا نمي کردند!وخدا خواسته با اين مهلت دادن به اينها حجت را برايشان تمام کند.که بعداً نگويند مهلت نداشتيم تا بينديشيم.و راه درست را از غلط تشخيص دهيم.و اين از لطف پروردگار نسبت به بندگانش است.
«وَقَالُواْ لَوْلا أُنزِلَ عَلَيْهِ مَلَكٌ وَلَوْ أَنزَلْنَا مَلَكًا لَّقُضِيَ الأمْرُ ثُمَّ لاَ يُنظَرُونَ »
گفتند چرا فرشته اى بر او نازل نشده (تا او را در دعوت مردم به سوى خدا همراهى كند) ولى اگر فرشته اى بفرستيم (و موضوع جنبه حسى و شهود پيدا كند) كار تمام مىشود (و اگر مخالفت كنند) ديگر به آنها مهلت داده نخواهد شد (و همگى هلاك مىگردند).»انعام-آيه 8
http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=question&id=500
پ ن : ضمناً شرایطی ک در آن حضرت امامت امام علی (ع) رو به مردم رسوندن هم نشون میده که انقدر راحت هم نمیشده حرف از جانشین بعد از(ص) زد چنانچه آیه میگه :
اى پيامبر آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده است كاملا (به مردم ) برسان و اگر نكنى ، رسالت او را انجام نداده اى و خداوند تو را از (خطرات احتمالى ) مردم نگاه ميدارد، و خداوند جمعيت كافران (لجوج ) را هدايت نميكند.
خداوند تو را از مردم نگاه میدارد نکته ی خیلی مهمیه که شرایط اون دوره رو نشون میده