"به درستی كه من مرگ را بجز سعادت نمی دانم و زندگی با ستمكاران را جز محنت و رنج و ملامت و ذلت نمی بینم"
این
جمله را حسین بن علی (ع) وقتی در کربلا مستقر شد فرمود. همین یک خط همه
قصه کربلا را همان ابتدا معلوم می کند. پسر فاطمه(س)، دنیا را با ظالم تحمل
نمی کند تا حدی که حاضر است میان شمشیر ها با لب تشنه به شهادت برسد اما
در این دنیا همراه ظلم و ظالمان نباشد.
کربلا
سال شصت و یک هجری قمری تمام نشد. کربلا قله ی مبارزه ی حق علیه باطل شد.
شد معیاری ابدی برای سنجش اینکه هرکسی در هر دوره تاریخی کدام مسیر را
انتخاب می کند. کربلا میان حق و باطل راه رفتن ندارد. کربلا سازش ندارد.
کربلا امان نامه ندارد. یا باید مقابل حسین باشی یا در کنارش. در کنار حسین
بودن اما تشنگی دارد، شهادت عزیزانت را دارد، غربت و تنهایی میان ظالمان
را دارد. کربلا خون می خواهد، رشادت جنگیدن میان دریای شمشیر می خواهد، صبر
می خواهد، اطاعت می خواهد، جگر می خواهد.
اسلام
حسینی، اسلام جهاد و موضع گیری صریح علیه ظلم است. اسلام تلاش برای ساختن
دنیای بهتر بدون ظلم است. در این مسیر، برخورد با آنکه از طرف مقابل مواجه
می شود ناگزیر است، مگر اینکه طبق قاعده ی "با آنها باشیم، در امان باشیم"
رفتارکنیم.
انقلاب
اسلامی ایران با الگوی قیام حسینی به پا خواسته و راه سومی را برای حیات
برگزیده است یعنی اینکه نه ظلم کنیم نه ظلم بپذیریم و سپس بر این اساس
دشمنی ها ودوستی های جهانی اش را چیده است. هدف جمهوری اسلامی یعنی زمینه
چینی برای برقراری حکومت حق و عدالت اینگونه اقتضا می کند که علیه کشور
هایی که دارای خود برتربینی و نقض حقوق انسان ها و جنگ طلبی مفرط هستند
صراحتا موضع گیری کند. مثال عینی و واضح این دشمنی در دولت ایالات متحده
آمریکا مشاهده می شود. کشوری جنگ طلب، دارای بمب اتمی، ناقض حقوق بشر، با
سابقه ی کشتار های عجیب انسانی... به طور قطع نماد ظلم و ستم.
ملت سالهای سال است که با بالاترین شعور سیاسی، بهترین شعار حماسی قرن را سر داده اند: "مرگ بر آمریکا"
چقدر
واقعا ساده هستند آنهایی که خیال می کنند “مرگ بر آمریکا” یعنی ما خواستار
جنگ ایم و کلا افراطی زاده شدیم و چماق بدست های ضد دیپلماسی هستیم و ازین
صحبتها !
چقدر ساده هستند آنهایی
که خیال می کنند “مرگ بر آمریکا” یعنی اینکه ما با یک کشوری خصومت داریم و
چون منطق نداریم، داریم می گوییم الهی بمیرد آن کشوری که با ما خوب نیست!!
چقدر غافل هستند آنهایی که خیال می کنند “مرگ بر آمریکا” دعوای سیاسی است!
“مرگ بر آمریکا” ربطی به دولت ایران و آمریکا - در هر زمانی - ندارد.
مرگ بر آمریکا” ماجرای رسول الله است و کفار مکه ست.
“مرگ بر آمریکا” روایت علی (ع) و معاویه ست.
“مرگ بر امریکا” ترجمه ی قیام حسین بن علی(ع) علیه ظلم به زبان امروز است
تا ظلم هست “مرگ بر آمریکا” هست. تا کفر هست “مرگ بر آمریکا” هست.
آمریکا
یک کشور نیست. یک فرهنگ است؛ یک نماد است. نماد ظلم و جنگ و کفر، نماد
وحشی گری بین المللی و نماد جنایت. آرزو برای مرگ آمریکا، شعار نیست!
شعور است. صلح طلبی مطلق است.
موضع
گیری علیه دولتی است که سابقه کشتار میلیون ها انسان را دارد، سابقه
استفاده از سلاح اتمی را دارد، سابقه بهم زدن آرامش هزاران هزار خانواده را
دارد. این است آن دولتی که ما آرزوی نابودی اش را داریم. دولتی که با وجود
سابقه سیاهش هنوز خود را متولی صلح جهانی می داند و برای مساله هسته ای
ایران ابراز نگرانی می کند!
امروز
نمی توان ادعای حسینی بودن کرد و صحنه کربلای زمان خود را نشناخت، دوست را
تشخیص نداد و دشمن را ندید. فایده ای ندارد برای مظلومیت حسین (ع) اشک
ریختن بدون اینکه ازین اشک برای آماده ساختن دنیا جهت ظهور فرزند نهم
حسین(ع) استفاده نکرد. انتظار به معنای مبارزه است، حسین بن علی (ع) خورشید
درخشنده مبارزه علیه ظلم است و تا این خورشید می درخشد جایی برای خفاش
صفتان نیست. مسیر روشن است، ظالم هم معین. ظالمی که در سال ۲۰۱۴ میلادی هم
تا به زنجیر کشیدن کودکان و کشتار بی گناهان و تعرض به نوامیس پیش می رود
...
ما عزاداران حسین شهید (ع) دنیا را با ظلم تحمل نخواهیم کرد... ذلت از حسینیان به دور است.
عاشورا هرگز تکرار نخواهد شد؛ و برای عاشورا پایانی نیست...