این حکایت داستان دو دوستی است که از بیابان می گذشتند. در طول سفر با هم بگو مگویی کردند و یکی از آنها به صورت دوستش سیلی نواخت. آن دوستی که سیلی خورده بود ناراحت شد. اما بدون اینکه چیزی بگوید روی ماسه نوشت: امروز بهترین دوستم به من سیلی زد.
به راهشان ادامه دادند تا به یک آبادی رسیدند و تصمیم گرفتند که آنجا استراحت کنند. آن دوستی که سیلی خورده بود در باتلاق گیر کرد و نزدیک بود در آن فرو رود اما دوستش اورا نجات داد. بعد از اینکه از آن حالت نجات یافت بر روی سنگی نوشت: امروز بهترین دوستم مرا نجات داد.
دوستی که به او سیلی زده بود و او را نجات داده بود از او پرسید: چرا بعد از اینکه تورا آزردم روی شن نوشتی و حالا روی سنگ؟
او جواب داد: وقتی کسی ما را می آزارد باید خاطره ی آن را روی شن بنویسیم تا نسیم بخشش و عفو آن را پاک کند اما وقتی کسی لطفی در حقمان می کند باید آن را روی سنگ حک کنیم تا هرگز هیچ بادی یاد آن را از بین نبرد.
بیاموزیم که ناراحتی ها را روی شن بنویسیم و نیکی ها را روی سنگ حک کنیم.

منبع: کتاب رازهای زندگی همیشه ساده اند

تصویر اوقات شرعی ماه رمضان 1397

نظر شهید مطهری در مورد بهتان و تهمت زدن به اهل بدعت

ترک ریا (۱ تا ۳۲)

ترک نا امیدی (۲۱ تا ۲۸)

ترک نا امیدی (۱ تا ۲۰)

نگاهی بدتر از نگاه به نامحرم

نیکی به والدین (۲۱ تا ۴۰)

چله نیکی به والدین (۱ تا ۲۰)

گوگل؟ برای ترک دروغ چکار کنم؟

ترک دروغ (۲۱ تا ۴۰)

ترک دروغ (اول تا بیستم)

قسم از روی عصبانیت

غلبه بر خشم (قسمت پایانی)

غلبه بر خشم (قسمت جهارم)

غلبه بر خشم (قسمت سوم)