🔵چرا نام علی (ع) در قرآن صراحتا برده نشده است؟
 

اگر در قرآن نامي از بيشتر پيامبران برده نشده است - تنها 26 تن نام برده شده ‏اند - دليل آن نيست که آنان پيامبر يا رسول نبوده ‏اند ، زيرا قرآن خود ميفرمايد:
 « وَ لَقَدْ أرْسَلْنا رُسُلاً مِنْ قَبْلِکَ مَنْهُمْ مَنْ قَصَصْنا عَلَيْکَ وَ مِنْهُمْ مَنْ لَمْ نَقْصُصْ عَلَيْکَ ... ؛

پيش از تو رسولاني فرستاديم که سرگذشت گروهي را براي تو ذکر کرديم و سرگذشت گروهي را ناگفته گذاشتيم .»( غافر، آيه 78)

آيه مباهله : « قُلْ تَعالَوا نَدْعُ أَبْنأَنا وَ أبْنأَکُمْ وَ أنْفُسَنا وَ أنْفُسَکُمْ
 اي رسول بگو بياييد بخوانيم فرزندانمان را و فرزندانتان را و جانمان را و جانتان را... در اين آيه از علي به عنوان جان رسول خدا ياد شده است .»(آل عمران ، 61 )
ولىّ شما ، تنها خدا و پيامبر اوست و كسانى كه ايمان آورده اند : همان كسانى كه نماز برپا مى دارند و در حال ركوع زكات مى دهند .
به صراحت خود اهل سنت مراد آیه امام علی (ع) است و موارد بسیار دیگری ...

کساني که به وجود نازنين اهل بيت رحم نکردند صد در صد اگر نام علي عليه السلام در قرآن ذکر مي شد با تمام قوا عليه قرآن قيام مي کردند و آن را تحريف مي کردند .

 همانطور که با احاديث رسول الله بدليل ذکر مناقب علي عليه السلام جنگيدند و خواندن احاديث رسول الله را ممنوع کردند ؛ چرا که اکثر احاديث رسول خدا صلي الله عليه و آله در مدح و فضل مولا علي عليه السلام بود .
امروزه اهل سنت خودداري مي کنند از گفتن کلمه (علي) در جمله «صدق الله العلي العظيم» و مي گويند:"صدق الله العظيم" مگر «العلي العظيم» نام خدا نيست؟
«لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَهُوَ الْعَلِيُّ الْعَظِيمُ» (شوري-آيه 4)
آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است از آن او است، و او بلند مرتبه و بزرگ است.»
فکر می کنید اگر نام حضرت در قرآن برده میشد تحریف نمیشد ؟
موارد متعددي مشاهده شده است که خلفاي ‏سه گانه بر خلاف صريح قرآن عمل کردند . اينک نمونه هايي از آن را برمي شماريم:

1) خليفه اول با آوردن حديثي که تنها خود شاهد صدور آن از پيامبر اکرم (ص) بود ، بر خلاف آيات ‏شريفه "
وَوَرِثَ سُلَيْمَانُ دَاوُودَ " (نمل/16)
 و " فَهَبْ لِي مِن لَّدُنكَ وَلِيًّا ، يَرِثُنِي وَيَرِثُ مِنْ آلِ يَعْقُوبَ وَاجْعَلْهُ رَبِّ رَضِيًّا " (مريم/5 - 6)
ارث بردن از پيامبران را انکار و فدک را از حضرت فاطمه (سلام الله عليها) ‏پس گرفت.‏

‏2) آيه ي "فَمَا اسْتَمْتَعْتُم بِهِ مِنْهُنَّ فَآتُوهُنَّ أُجُورَهُنَّ"فَريضة ( نساء ، 24)
 صريحاً در مورد متعة النساء است و اما خليفه ‏دوم آن حکم را ممنوع اعلام کرد.‏

3) خليفه دوم آيه ي " فَمَن تَمَتَّعَ بِالْعُمْرَةِ إِلَى الْحَجِّ "(بقره ، 192)
 را منسوخ اعلام کرد و دستور داد تا بدان عمل ننمايند.

5) قرآن کريم در باره ي پيامبر(ص) مي فرمايد : " وَمَا يَنطِقُ عَنِ الْهَوَى ، إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحَى ،عَلَّمَهُ شَدِيدُ الْقُوَى" (نجم3)
ولي ‏وقتي پيامبر(ص) قلم و دوات براي نوشتن خواست تا بدان وسيله جلوي ضلالت امت را بگيرد، گفتند: اين ‏مرد هذيان مي گويد، در حاليکه اين خلاف صريح قرآن است .

نتيجه اينکه آمدن اسم امام در قرآن نه تنها به نفع امامت نبود، بلکه به مراتب خطرناکتر از عدم نام ‏بردن او بود و اين احتمال خيلي قوي است که بگوئيم حتي اساس دين هم در خطر قرار مي گرفت ؛ زيرا همانطوري که ملاحظه شد عمل کردن بر خلاف ‏قرآن امري معمولي و عادي بوده و چندان حساسيتي را در بين مسلمين ايجاد نمي کرده است .

شايد يکي ديگر از حکمت هاي عدم تصريح نام امام علي عليه السلام در قرآن و واگذاشتن تبيين آيات در اين زمينه به عهده پيامبر صلي الله عليه و آله آزمون امت بوده که در سرنوشت نسل ها اثري مستقيم دارد .
آزمايش انسان ها يک سنت الهي بشمار مي رود و در تمام ادوار تاريخ ، نمونه هايي از آن را به وضوح مي بينيم؛ مثلاً امتحان کردن يهوديان در داستان يوم السبت يا امتحان کردن فرشتگان با خلقت حضرت آدم و جريان سجده کردن و… بالأخره امت اسلامي هم مورد آزمايش قرارگرفتند.

وَأَنزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ مُصَدِّقًا لِّمَا بَيْنَ يَدَيْهِ مِنَ الْكِتَابِ وَمُهَيْمِنًا عَلَيْهِ «فَاحْكُم بَيْنَهُم بِمَا أَنزَلَ اللّهُ وَلاَ تَتَّبِعْ أَهْوَاءهُمْ عَمَّا جَاءكَ مِنَ الْحَقِّ لِكُلٍّ جَعَلْنَا مِنكُمْ شِرْعَةً وَمِنْهَاجًا وَلَوْ شَاء اللّهُ لَجَعَلَكُمْ أُمَّةً وَاحِدَةً وَلَـكِن لِّيَبْلُوَكُمْ فِي مَآ آتَاكُم فَاسْتَبِقُوا الخَيْرَاتِ إِلَى الله مَرْجِعُكُمْ جَمِيعًا فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ فِيهِ تَخْتَلِفُونَ»

و اين كتاب را به حق بر تو نازل كرديم، در حالى كه كتب پيشين را تصديق مى‏كند و حافظ و نگاهبان آنها است، بنابراين بر طبق احكامى كه خدا نازل كرده در ميان آنها حكم كن، و از هوا و هوسهاى آنها پيروى مكن، و از احكام الهى روى مگردان، ما براى هر كدام از شما آئين و طريقه روشنى قرار داديم و اگر خدا مى‏خواست، همه شما را امت واحدى قرار مى‏داد ولى خدا مى‏خواهد شما را در آنچه به شما بخشيده بيازمايد بنابراين بكوشيد و در نيكيها به يكديگر سبقت جوئيد، بازگشت همه شما به سوى خدا است و از آنچه در آن اختلاف كرده‏ايد به شما خبر خواهد داد!»مائده-آيه 48

اگر خدا مردم را آزمايش نمي کرد نه ثواب وجود داشت نه عقاب و هيچ کس براي نيک بودن و هيچکس براي بد نبودن تلاش نمي کرد.در کل نيکي و بدي معنائي نداشت.و در اين صورت جهان چيز بيهوده اي بود و خداوند پاک و منزه است که کار بيهوده بنمايد.

شايد هم اين مسئله رحمتي از جانب حضرت حق براي مسلمين بود.کساني که خود به چشم ديدند که در روز غدير چه اتفاقي افتاد و در کتابهاي ايشان است که پيامبر (ص) به علي (ع) فرموده:تو نسبت به من به منزله ي هاروني نسبت به موسي-اگر آيه اي هم به نام مستقيم علي (ع) اشاره مي کرد و نازل مي شد ايمان نمي آوردند

همانطورکه خداوند مي فرمايد:
«وَأَقْسَمُواْ بِاللّهِ جَهْدَ أَيْمَانِهِمْ لَئِن جَاءتْهُمْ آيَةٌ لَّيُؤْمِنُنَّ بِهَا قُلْ إِنَّمَا الآيَاتُ عِندَ اللّهِ وَمَا يُشْعِرُكُمْ أَنَّهَا إِذَا جَاءتْ لاَ يُؤْمِنُونَ »
با نهايت اصرار سوگند به خدا ياد كردند كه اگر نشانه‏اى براى آنها بيايد حتما به آن ايمان مى‏آورند بگو معجزات از ناحيه خدا است (و در اختيار من نيست كه به ميل شما معجزه بياورم) و شما نمى‏دانيد كه آنها پس از آمدن معجزات (باز) ايمان نمى‏آورند!.(انعام-آيه 109)

و اگر چيزي مي آمد و حجت بر مردم تمام مي شد و کسي که مخالفت مي کرد ديگر ناباوران لجوج امان پيدا نمي کردند!وخدا خواسته با اين مهلت دادن به اينها حجت را برايشان تمام کند.که بعداً نگويند مهلت نداشتيم تا بينديشيم.و راه درست را از غلط تشخيص دهيم.و اين از لطف پروردگار نسبت به بندگانش است.

«وَقَالُواْ لَوْلا أُنزِلَ عَلَيْهِ مَلَكٌ وَلَوْ أَنزَلْنَا مَلَكًا لَّقُضِيَ الأمْرُ ثُمَّ لاَ يُنظَرُونَ »
گفتند چرا فرشته اى بر او نازل نشده (تا او را در دعوت مردم به سوى خدا همراهى كند) ولى اگر فرشته اى بفرستيم (و موضوع جنبه حسى و شهود پيدا كند) كار تمام مى‏شود (و اگر مخالفت كنند) ديگر به آنها مهلت داده نخواهد شد (و همگى هلاك مى‏گردند).»انعام-آيه 8

http://www.valiasr-aj.com/fa/page.php?bank=question&id=500

پ ن : ضمناً شرایطی ک در آن حضرت امامت امام علی (ع) رو به مردم رسوندن هم نشون میده که انقدر راحت هم نمیشده حرف از جانشین بعد از(ص) زد چنانچه آیه میگه :

اى پيامبر آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده است كاملا (به مردم ) برسان و اگر نكنى ، رسالت او را انجام نداده اى و خداوند تو را از (خطرات احتمالى ) مردم نگاه ميدارد، و خداوند جمعيت كافران (لجوج ) را هدايت نميكند.

خداوند تو را از مردم نگاه میدارد نکته ی خیلی مهمیه که شرایط اون دوره رو نشون میده

آیا جمله  کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا  حدیث است؟

چرا لقب امام حسین(ع) ثارالله است و چه کسی این لقب را برای امام حسین(ع) قرار داده است؟

آیا عزاداری از دیدگاه قرآن عملی صحیح است و آیات قرآن آن را تأیید می‌کند؟

چرا امام حسین با حرکت به سوی کوفه، خود را به کشتن داد، در حالی که قرآن می‌فرماید: با دستان خود خویش را به هلاکت نیفکنید؟

دهم عاشورای سال 61 هجری قمری برابر با 21 مهرماه سال 59 هجری شمسی است پس عاشورا در فصل پاییز بوده. امام سوم شیعیان و لشکرش تشنه نبوده اند. این جنگ در گرمای تابستون نبوده بلکه در اواخر مهرماه و در فصل پاییز بوده. در صورت نبود آب هم می توانسته اند ازشیر شترهایشان استفاده کنند

فلسفه پوشيدن لباس سياه در ايام عزادارى امام حسين(ع) چيست؟

آیا فهرست کاملی از شهدای کربلا، اولاد امامان علیهم‌السلام، بنی هاشم و غیر آنها موجود می باشد؟ 

آیا امام حسین علیه‌السلام و معاویه خویشاوند بودند و ابوسفیان نیز پسر عبدالمطلب بوده است؟

چرا در روز عاشورا امام حسین(ع) با این‌که معصوم بود در مرگ فرزندش گریه و جزع کرد، ولی امّ وهب صبر نمود و گریه نکرد؟

باید در عوامل پیدایش واقعه کربلا بیاندیشیم نه این که در مصیبت امام گریه کنیم. این کارها (عزاداری‌ها) عوامی است! پاسخ این شبهه چیست؟

استاد ما میگوید: چرا باید این قدر عزاداری کرد؟ امام حسین (ع) شخصیت بزرگی بوده و ما باید به ایشان احترام بگذاریم نه این که عزاداری کنیم.

چرا بعد از 1400 هنوز در شهادت‌ها یا روز عاشورا (دهه) سیاه می‌پوشیم؟

چرا مسلمانان (شیعیان) فقط یک دهه عزاداری می‌کنند و عاشورا که تمام شد، همه چیز تمام می‌شود؟ 

آیا قمه‌زنی در خفا یا تنهایی نیز اشکال دارد و حرام است؟ برخی عادت دارند و گمان می‌کنند که اگر قمه نزنند، به تکلیف و ابراز خود عمل نکرده‌اند؟!

چرا سه تن از خلفای راشدین را در زیارت عاشورا لعن می‌کنیم؟ اگر خیانت‌هایی کرده‌اند، خدمت‌هایی نیز کرده‌اند. در ضمن از کجا می‌دانیم که در لحظه آخر توبه نکرده باشند؟

گر شهادت سعادت است، چرا در رثای امام حسین علیه‌السلام گریه می‌کنیم؟

چرا به رغم این که قرآن ما را از سبّ و لعن کفار برحذر می دارد، در زیارت عاشورا شاهد لعن و نفرین هستیم؟

چرا برای حضرت علی‌اصغر (ع) اینقدر حرمت قائلیم در حالی که شش ماه بیشتر نداشت و هر نوزاد دیگری می‌توانست جای او باشد؟

چطور یک قطره اشک برای امام حسین (ع) یا رضایت پدر و مادر سبب بخشش همه‌ی گناهان [حتی مفاسد بزرگ] می‌شود؟ سؤال و شبهه در این زمینه بسیار است، کامل توضیح دهید.

آیا درست است که روز عاشورا امام حسین(ع) دختر نه سالشون را به عقد حضرت قاسم(ع) در اوردند؟

چرا مسلمانان در جنگ بدر آب را به روی کفار بستند که آنها در کربلا تلافی کنند؟ آیا این یک تاکتیک جنگی نبوده است که ما آن را در کربلا ظلم می‌نامیم؟

می‌گویند مراجعی چون آیه‌الله العظمی نایینی و تایید آن توسط آیه الله العظمی حکیم، مرعشی نجفی، اراکی، وحید خراسانی، سید صادق شیرازی، سیستانی، سید مصطفی خوانساری، شیخ عبدالکریم حائری و ...، قمه زنی را واجب و یا مستحب گفته‌اند! آیا درست است؟ پاسخ چیست؟

به ویژه در مجالس بانوان بسیار مطرح می‌شود که زیارت عاشورا را به خاطر لعن‌ها و نیز عدم برخورداری بانوان از صبر حضرت زینب (ع)، نخوانید. لطفاً توضیح دهید.

اگر امام حسين (ع) مي‌دانستند که در کربلا به شهادت خواهند رسيد و خانواده‌ي ايشان و ذريه‌ي پيامبر اکرم (ع) به اسارت خواهند رفت، پس چرا آنان را به همراه بردند؟!

آیا در بهشت نیز عزاداری هست که می‌گویند: عزادار امام حسین (ع) مادرشان فاطمه (س) می‌باشد؟

زیارت عاشورا از کیست و چرا به امام حسین علیه‌السلام، «ابا عبدالله» می‌گویند؟

اگر یزید و شمر و امثالهم نبودند، امام حسین (ع) و یاران نیز با شهادت به این مقام والا نمی‌رسیدند، همین‌طور است در مورد شمرهای دیگری چون صدام. پس خدا باید به آنها پاداش نیز بدهد.

بسیار ایجاد شبهه می‌کنند که در مورد گریه کردن در مصیب امام حسین (ع) روایاتی هست، اما آیا در خصوص سینه زنی یا زنجیر زنی هم روایاتی هست؟

مراد از لعن اولی تا چهارمی در زیارت عاشورا چه کسانی هستند؟ آیا لعن آنها سبب تشدید اختلافات شیعه و سنی نمی‌شود؟

^{همان طور که می دانید شعار مرگ بر آمریکا در مراسم برائت از مشرکین و راهپیمائی ها و در تکبیر گفتن ها مرسوم است. اما می دانیم که آمریکا یک کشور 400 میلیونی با مردمی بعضاً مسلمان، مسیحی، مؤمن و دوست دار کشور خود است که وقتی این شعار را می شنوند قطعاً ناراحت می شوند؛ چون به کشور خود عشق می ورزند. آیا دادن شعار مذکور باعث هتک حرمت و ناراحتی حداقّل تعدادی مسلمان و با ایمان در این کشور نمی شود. احتمالا جواب شما این است که هدف و منظور سردمداران و مسئولین این کشور است که از صهیونیست ها و خوی استکباری حمایت می کنند. بدین ترتیب نمی توان به خاطر تعدادی، افراد بی گناه و بی آزار را نفرین کرد و ناراحت کرد آیا بهتر نیست به جای این شعار، شعار مرگ بر استکبار و مرگ بر صهیونیسم جایگزین شود. اگر جواب شما مثبت است پس پاسخ گوی نفرین های نابه جا که تابه حال گفته شده چه می شود. و آیا مردم ایران مشمول آن روایت می شوند که اگر نفرین نابه جایی گفته شود آن نفرین بالا می رود چون مستحق فرود را نمی بیند بر سر خود گوینده نفرین فرود می آید یا خیر. از طرفی ما در تعالیم دینی می خوانیم که اکثر گروندگان به دین اسلام به خاطر خلق و خوی پیامبر جذب اسلام شدند! آیا بهتر نیست برای صدور انقلاب از سیره نبوی استفاده شود؟}

^{پاسخ اجمالی:}

اولاً: مرگ بر آمریکا یک شعار سیاسی رایج در میان برخی احزاب، گروه های سیاسی- مذهبی و برخی کشورهای دنیا است و مختص ایران نبوده و نیست. امروزه در سراسر دنیا بر علیه سیاست های استکباری آمریکا راهپیمایی ها، تجمعات و... برگزار می شود که در آنها شعار مرگ بر آمریکا سر داده می شود، و این گونه اعتراض خود را به گوش مردم دنیا می رسانند.

ثانیاً: مسئولان بلند پایه ایران نیز بارها اعلام نمودند که در این شعارها مردم آمریکا مورد نظر نیستند، بلکه مخاطب مسئولان سیاست های خارجی آمریکا هستند که در طول چند دهه با دخالت های مستقیم و ضربات جبران ناپذیر به ملت ایران، دشمنی خود را با این مردم به اثبات رساندند.

ثالثاً: درست است که پیامبر اسلام (ص) با اخلاق و کنش خود قلوب بسیاری از مردم دنیا را به دین اسلام جلب کرد، اما همین پیامبر رحمت، در مقابل سران استکبار زمانش از خود نرمش نشان نداد.

رابعاً: به جرئت می توان گفت بسیاری از مردم آمریکا نیز در این سیاست های تجاوزکارانه حاکمان آمریکا با آنان هم رأی و نظر نیستند، نمونه آن اعتراضات خود مردم آمریکا به این نوع سیاست ها است.

در ادامه مطلب پاسخ همین سوال رو به صورت تفصیل بیان کردیم.

برین به ادامه مطلب

تصویر اوقات شرعی ماه رمضان 1397

نظر شهید مطهری در مورد بهتان و تهمت زدن به اهل بدعت

ترک ریا (۱ تا ۳۲)

ترک نا امیدی (۲۱ تا ۲۸)

ترک نا امیدی (۱ تا ۲۰)

نگاهی بدتر از نگاه به نامحرم

نیکی به والدین (۲۱ تا ۴۰)

چله نیکی به والدین (۱ تا ۲۰)

گوگل؟ برای ترک دروغ چکار کنم؟

ترک دروغ (۲۱ تا ۴۰)

ترک دروغ (اول تا بیستم)

قسم از روی عصبانیت

غلبه بر خشم (قسمت پایانی)

غلبه بر خشم (قسمت جهارم)

غلبه بر خشم (قسمت سوم)